Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Τι σημαίνει ζωγραφίζω αυτό που βλέπω;





Τι σημαίνει ζωγραφίζω αυτό που βλέπω; Θα μπορούσε ο Γκρέκο να υποστηρίξει ότι έκανε αυτό που έβλεπε; Ο Γκρέκο  έβλεπε όταν κατέβαινε το φως στο σκοτάδι του Τολέδο , ο Ρέμπραντ έβλεπε όταν το φως της μέρας απεκάλυπτε το πρόσωπο του δωματίου του, ο Γκόγια έβλεπε ότι άκουγε, οδυρμούς από σκιές και αγγίγματα θανάτου, ο Μονέ με μάτια ανοιχτά χαίρονταν με τις ακτίνες του ήλιου, ο Βαν Γκονγκ  με δεμένο το καβαλέτο στην εξοχή , ζωγράφιζε όπου εκείνος έβλεπε τον Θεό. Σε κάθε περίπτωση βλέπουμε ότι η όραση έρχεται αντάμα με ένα καρδιακό αίτημα, σαν οι χτύποι της καρδιάς να ωθούν την όραση, να την βγάζουν έξω . Μοιάζει με γέννημα, από ένα κρυφό εργαστήρι στο στήθος. Αν έτσι είναι τότε συνάδει είναι ταυτόσημη μιας θέρμης , ζωής . Ένα βαθύ αίτημα ζωής που ζητά την ζωή. Και σαν το πουλί που όπου βρίσκει τροφή κάθεται. Όμως πρόκειται και για βέλος που στοχεύει το γεγονός της ζωής την ίδια την ζωή θα λέγαμε και όχι αφηρημένα την διάχυτη εντύπωση. Αν πάλι είναι έτσι μοιάζει η όραση να γίνεται όχημα κάποιου στόχου ή σκοπού. Σαν τον Νώε που έστειλε το πουλί να δει αν βρει στεριά. Μοιάζει και με ναύτη που ψάχνει τα σημάδια του ουρανού για να προσανατολιστεί. Το απάντημα της ζωής λοιπόν ο λόγος της οράσεως; Θα μπορούσαμε να πούμε τότε , ζωγραφίζω αυτό που βλέπω ή ζωγραφίζω με την ελπίδα να δω; Και έτσι έχουμε την ωραία εικόνα μιας πεταλούδας που βγαίνει από το κουκούλι πετώντας από είδος σε είδος μέρος πλέον της πλάσεως. Όμως η καρδιά συνεχίζει να ωθεί το πετούμενο πέραν του πλατώματος, γιατί στην καρδιά υπάρχει η εικόνα του ομοίου που ζητά το πρωτότυπο. Όλη αυτή λοιπόν η ερωτική αγωνία, που ανάβει από είδη σπέρμα ζωής που υπάρχει μέσα στην καρδιά , είναι το καύσιμο της οράσεως; Πάντως η μεγάλη Δυτική  τέχνη , δείχνει τον άνθρωπο κοινό, πέραν εποχής ή μόδας, σε απορία. Η Βυζαντινή εικόνα όμως έδειξε τον άνθρωπο που έφτασε, που έγινε , που είδε, μοιάζουν αληθινά με οικογενειακές φωτογραφίες.


 

Ένα Πείραμα σε Βάθος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου